Dag 15 Plzen - Horovice 10/08/13

Twee gezichten

We ontmoetten vanmorgen in Plzen bij het bezoekerscentrum van de bierbrouwerij een Nederlands stel. Zij fietsen van Praag naar huis, Oldenzaal. Zijn net begonnen dus. Leuk gepraat over de fietsen en het fietsen in Tsjechië: de wegen, de mensen, de dorpen, het verval, de rommel. En de mooie natuur.
Over klimmen en dalen, voorzichtig aan doen, etc.

Dan gaat ieder zijns weegs. Zij zoeken een terrasje in Plzen, wij verlaten de stad via de buitenwijken, langs grote fabrieken en keurige woonwijken.
De hele route blijven we klimmen en dalen. Het is lekker weer, 25 graden, zon, wat wolkjes, een klein buitje. Prima.

Na een uurtje fietsen kijken we elkaar eens aan. Iets is anders. Vanaf Plzen zien we een ander Tsjechië. Geen vergane glorie, geen vervallen boerderijen. Vriendelijke mensen, groetend. Mooie dorpen, woonwijken, nette tuinen, fietspaden. Een land dus met meerdere gezichten. 
We denken aan het stel uit Oldenzaal die dit gedeelte al gehad heeft. Zij krijgen echt nog heel iets anders te zien! Terwijl we van elkaar dachten dat we het over hetzelfde Tsjechië hadden.

We fietsen door een prachtige streek. Veel bossen, parken, riviertjes, uitgestrekte landerijen. En heel vaak over mooie fietspaden. Weer een echte oh en ah- dag!
Met name het laatste gedeelte is mooi. Op hoogte fietsen we tussen de landerijen door. Akkers vol goud graan. Zover je kan kijken. Langzamerhand klimmen we tot het hoogste punt in de regio. En vanaf Tene is het nog 14 km naar Horovice, onze eindbestemming. Die 14 kilometers dalen we alleen maar. Heerlijke meters.

Die eindigen bij de Billa in Horovice. Daar doet Erik de weekendboodschappen, samen met de locals. Als toetje moeten we dan toch nog even flink op de pedalen. De klim eindigt voor de deur van het hotel. Van buiten een bunker, typisch Oostblok, van binnen ook, maar met een modern, westers jasje. Alles is groot. Het restaurant, de gangen, de trap. Achter de receptie zit een mevrouw te roken, wijkt niet van haar plek. De partijbonzen kunnen elk moment binnenkomen. Een prima plek voor onze laatste overnachting voor Praag!

Een zaterdag in Tsjechië, in deze streek in ieder geval, is als een zaterdag in Nederland. We hoorden grasmaaiers, er werden heggen gesnoeid, hekjes geschilderd en weekendboodschappen gedaan. En er werd gesport. Een paar keer 'hoorden' we een voetbalwedstrijd. Scheidsrechters die floten, publiek wat joelde. Veel mountainbikers, maar ook families die lekker aan het fietsen zijn. Wandelaars, nordic-walkers.

Toen we vanmiddag onze tassen in de kamer neerzetten en de dagelijkse rituelen begonnen, beseften we ineens dat dit de laatste keer is. Morgen zijn we in Praag, en klaar met fietsen. Onwezenlijk!

16 dagen fietsen. Maar ook 16 dagen leven vanuit 4 tassen. Een overzichtelijk leven! Dagelijkse rituelen. Onderweg, in het hotel, het pension of waar dan ook. 16 dagen achter elkaar, naast elkaar, met elkaar. Topteam! Eén keer heeft het geknetterd, daarna weer lachend verder! :))

Elke dag een stukje tikken, voor onszelf en voor jullie. Het is een mooie manier om de dagen te beschouwen en vast te leggen.

Morgen de laatste 61 kilometer. Praag is niet ver meer! We hebben er zin in!

Hoogtepunten
2 buizerds
14 kilometer dalen
Hotel Zelezny Strom
Ontmoeting Oldenzalers
De hele route

Dieptepunten 
Geen

Tot morgen!