Praag, dag 1

Wat een stad!

Om ontwenningsverschijnselen tegen te gaan èn om een eerste snelle indruk van Praag te krijgen, hebben we een stadstour per fiets geboekt, met gids. 
Om 10 uur rijdt hij voor, helmen op en daar gaan we.

Fietsen zonder bagage, dat is al een belevenis op zich. Lekker licht zoeven we door de stad, achter Petr aan. Hij vertelt veel, al fietsend en regelmatig stoppen we even.
Ons hotel ligt net buiten het centrum, eerst dus ' gewoon' Praag.

Petr vertelt over de positie van de fietser in Praag. We hadden al eens gehoord dat Praag geen fietsvriendelijke stad zou zijn. Hij vertelt dat er juist steeds meer fietsstroken en fietspaden komen, maar dat daar helaas veel te weinig aandacht aan besteed wordt. Geen routes, geen borden, geen speciale fietskaarten. Toeristen maken daarom vooral gebruik van de gewone wegen en die zijn inderdaad niet prettig om te fietsen.

Onze gids is geboren en getogen in Praag en loodst ons snel naar de Joodse wijk. Op weg daar naar toe roept Hetty al ah en oh en is nu al blij. We zijn beide onder de indruk van alles wat we zien, wat een imponerende stad! 
We fietsen door steegjes, over pleintjes en door kleine straatjes. Stoppen bij de belangrijke punten en laveren daarna weer vlot door de mensenmassa's. Het is druk, groepen bejaarden, jongeren, gezinnen luisteren geïnteresseerd naar hun gids. Wij zijn blij dat we met onze Petr op stap zijn.

We lijken wel de enige fietsers hier. Men kijkt steeds vreemd op wanneer we voorbijkomen, niet gewend aan fietsers schijnt het. Je mag overal fietsen, ook wanneer er een Verboden in te rijden bord staat. Ook hier geldt: elkaar de ruimte geven, dan gaat alles goed.

We crossen door de Oude stad, gaan dan naar de Burcht(klimmen!!) en zijn daar net tijdens de wisseling van de wacht. Petr vertelt dat hij tijdens zijn éénjarige dienstplicht ook wacht moest staan. Zo' n soldaat alleen. In een wachthuisje. Uur staan, uur rust, uur voorbereiden, uur staan, etc... Hij vond het niet echt geweldig en het was best zwaar. Zeker wanneer bekenden voor hem kwamen staan...

Na de burcht dalen we af en lunchen op een schaduwrijk terras met uitzicht op de stad. Daarna verder naar beneden, langs o.a de John Lennon-wall, een brug met sloten (Parijs!) en verder langs de Moldau. Dan langzamerhand weer terug naar hotel Carol, het is dan een uur of 2, waar we afscheid nemen van een bijzonder mens.
Hij was 10 toen de wereld voor hem veranderde en hij is er erg blij mee. Heeft zijn kansen gepakt en geniet van alle mogelijkheden die hij en zijn landgenoten nu hebben. Wie die niet grijpt, moet niet zeuren en mag niet klagen. Je hebt het zelf in de hand.

Later deze middag pakken we de metro en gaan de Joodse wijk weer in. We lopen een mooie route en kunnen langer stil blijven staan, bij wat we eerder vandaag snel gezien hebben. We eten in Kolonial, een leuke gelegenheid, ingericht met fietsen als thema. De menukaart bestaat uit een Franse (de tour), Spaanse, Italiaanse en Tsjechische kaart, ieder met zijn eigen rondes.

Dan wandelen we nog een stuk langs de Moldau, het is rustig, gezellig, er heerst een leuke sfeer en we vinden het allemaal top! 
Met de metro terug en nu bedenken wat we morgen gaan doen!

Groet!!